Een like of een comment? Hoe heurt het op LinkedIn?
De essentie van sociale media zit in verbinding maken met andere mensen. Naast zenden (zelf posten) is het ook belangrijk een reactie te geven op de bijdragen van anderen. LinkedIn biedt vier mogelijkheden: commentaar geven; liken; delen zonder commentaar; delen met commentaar. Maar wanneer doe je nu wat? Een like of een comment? Hoe heurt het op LinkedIn?
Vandaag kreeg ik een bericht via LinkedIn van een goede connectie van mij. Zij schreef: ’is dit (wat je zojuist geliked hebt) nou wel of niet een goede post…. want als die echt top zou zijn, zou je er toch commentaar op geven of zie ik dat fout?’ Die vraag is niet vreemd. Twee weken geleden hebben zij en ik uitgebreid gesproken over het gebruik van LinkedIn. Wat doe je wel; wat doe je niet. Ik weet eigenlijk geen standaardantwoord op de vraag wanneer je welke reactie optie kiest. Hieronder mijn idee; waar ik graag jullie reactie op krijg. Ik heb de wijsheid niet in pacht, maar vind het een interessante vraag. Hieronder dus geen absolute waarheid, maar het begin van een zoektocht.
Like
Er zijn verschillende ‘like’ opties op LinkedIn. Je kunt direct felicitaties aanbieden, steun betuigen, iets geweldig of verhelderend vinden of er nieuwgierig door geworden zijn. Kwestie van de muisknop vasthouden, dan krijg je deze opties te zien. Kijk wel uit wat je doet. Onder een trieste boodschap het lampje posten om aan te geven dat het verhelderend is, is natuurlijk een ‘sociale’ blunder.
Op het moment dat
je iemands post liket komt die post in je netwerk terecht. Zo komt het dat een bericht dat jij post in je tijdlijn verschijnt van mensen waarmee je helemaal niet gelinkt bent. Wanneer zij het liken zie je dat een 3e connectie het interessant vindt en de reikwijdte van jouw post is ineens ver buiten je eigen netwerk.
Ik zet likes in om mijn netwerk te attenderen op iets interessants. Lees dit; overweeg dit. In alle eerlijkheid gebruik ik steun niet al te vaak. Dan schrijf ik liever een email, of bel iemand als het meer nabij is.
Het gunstige effect voor degene die een post liket is dat de inhoud van die post ook op de ‘liker’ afstraalt. Wanneer ik een duimpje geef aan een post over theoretische wiskunde, denkt een deel van mijn netwerk toch: tjonge, jonge, Karel heeft ook al verstand van theoretische wiskunde. Die jongen blijft verbazen.
Reageren
Een sterkere optie dan het geven van een like is reageren. Het effect voor de post is hetzelfde, ook als jij commentaar geeft, ziet een deel van jouw netwerk die post met commentaar. Toch is een commentaar voor de commentator sterker. Omdat de reactiegever met naam, foto en kopregel direct zichtbaar is onder het bericht.
Voorwaarde is wel dat je dan ook iets toevoegt. Er zijn dingen die ik reuze interessant vind, maar waar ik niet genoeg vanaf weet om een zinnige opmerking te maken, of geen tijd heb om er voor te gaan zitten. (Even los van de opmerkingen als gefeliciteerd als je iemand goed kent; of een persoonlijke noot wilt toevoegen).
Wanneer iemand bijvoorbeeld een pdf van drie pagina’s post, is het wel raadzaam die eerst goed te lezen voordat je er onder een reactie schrijft dat jij het anders ziet. Ik vind zelf obligate reacties als ‘eens’ niet nodig. Doe dan een duimpje.
Ook zie ik steeds meer dat mensen namen van mensen invullen wanneer ze iemand ergens op willen attenderen. Ik vind dit een gevaarlijke optie en zou hem het liefst uitzetten. Helaas ben ik dan ook niet meer te taggen in een bericht en dat vind ik vaak juist wel fijn en eervol. Het gaat dan bijvoorbeeld om een cursus. Door er de namen van Henk en Piet onder te zetten attendeer je die mensen direct op de post. Nadeel is natuurlijk dat je speelt met de privacy van Henk en Piet. Je kunt de post ook in een bericht delen met de twee mannen: is dit iets voor jullie.
Dus: reageer bij voorkeur als je iets toe te voegen hebt.
Delen
Delen kent twee opties: zonder commentaar en met commentaar. Op het moment dat je iets deelt pak je eigenlijk de post van iemand anders op en plaats je het op jouw tijdlijn.Als je iets deelt met commentaar maakt dat de kans dat je deelactie gezien wordt groter. Delen heeft namelijk het minste bereik op de tijdlijn.
Zonder commentaar deel ik alleen vacatures die ik voorbij zie komen en waarvan ik denk, daarvan lopen er in mijn tijdlijn veel in het wild rond (marketing, communicatie, HR).
Met commentaar vind ik listig. Er zit iets in van: ‘make it about me’. Geef duidelijk aan waarom je het deelt. Kijk als ik iets enthousiast schrijf over bijvoorbeeld SRM, een van mijn opdrachtgevers, en de directeur van SRM deelt dat dan is dat perfect. Het bericht was namelijk al about us. Maar wanneer een wildvreemde ineens mijn post in zijn netwerk gooit met iets erboven dat neerkomt op: hier ben ik het helemaal mee eens; ik vind dit al jaren, geeft mij dat toch een vreemd gevoel.
Een like of een comment? Hoe heurt het op LinkedIn?
Sociale media houden zich aan etiquette. We zijn alleen met zijn allen dat decorum nog aan het uitvinden. Tafelmanieren bestaan al wat langer, maar we eten dan ook al eeuwen met mes en vork. Belangrijkste is om wel de interactie aan te gaan. Het is social media. Stille meedippers (roeiterm), doen nooit iets fout, maar halen weinig uit het netwerk.
Overigens is een en ander totaal anders bij restaurantbeoordelingen. Lees daarover mijn stuk dat ik schreef voor Frankwatching
Mocht je bovenstaande manieren van reactie geven anders beleven dan hoe ik het beschrijf, geef je mening. Graag!! En anders is een duimpje fijn.
of neem contact op.